Το φλοιοεπινεφριδιακό καρκίνωμα είναι μια σπάνια και επιθετική μορφή καρκίνου των επινεφριδίων, δύο αδένων που βρίσκονται πάνω από τους νεφρούς και παράγουν ζωτικές ορμόνες, όπως η αλδοστερόνη, η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη. Ο καρκίνος αυτός προέρχεται από τα κύτταρα του φλοιού των επινεφριδίων, την εξωτερική στιβάδα των αδένων που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή αυτών των ορμονών. Είναι μια πολύ σπάνια πάθηση, αλλά είναι εξαιρετικά επιθετική και μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε άλλους ιστούς του σώματος.

Τα συμπτώματα του φλοιοεπινεφριδιακού καρκινώματος εξαρτώνται από το αν ο όγκος παράγει υπερβολικές ποσότητες ορμονών. Αν ο όγκος εκκρίνει ορμόνες, μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από συμπτώματα, όπως υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση), αύξηση βάρους, διαταραχές στον κύκλο της εμμηνόπαυσης, μυϊκή αδυναμία, αυξημένο σάκχαρο στο αίμα, ή και αυξημένη τριχοφυΐα. Αν ο όγκος δεν παράγει ορμόνες, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στην κοιλιακή ή πλευρική περιοχή, διόγκωση της κοιλίας ή αίσθημα κόπωσης.

Η διάγνωση του φλοιοεπινεφριδιακού καρκινώματος απαιτεί μια σειρά εξετάσεων, όπως αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI), ενώ επί αμφιβολίας μπορεί να χρειαστεί η διενέργεια PET CT scan.

Η βιοχημική ανάλυση των ορμονών μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αναγνώριση του καρκίνου, εάν ο όγκος εκκρίνει υπερβολικές ποσότητες.

Η θεραπεία του φλοιοεπινεφριδιακού καρκινώματος συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση του όγκου, εάν είναι εφικτό, ακολουθούμενη από χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία σε περίπτωση εξάπλωσης του καρκίνου. Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται από τον εντοπισμό του καρκίνου σε πρώιμο στάδιο και την ικανότητα απομάκρυνσης όλου του όγκου. Όπως με όλους τους καρκίνους, η πρώιμη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση είναι καθοριστικής σημασίας για τη βελτίωση των προοπτικών επιβίωσης του ασθενούς.